آقای سیف، رئیس بانک مرکزی اخیرا فرموده اند که سفرهای خارجی در ایران بیش از حد معمول است و خواستار متعادل شدن این روند شده اند. از کسی که رئیس یک سازمان مالی و پولی بزرگ است انتظار میرود که حرف درست و دقیق و مربوط بزند.

  • حرف ایشان درست نیست: مردم بر نحوه زندگی، اموال و برنامه های خود حق انحصاری و تام دارند. بدیهی است خودشان تعیین می کنند ترجیهاتشان چه باشد، کجا بروند و پولشان را کجا و چطورخرج کنند. خوشبختانه مردم تا کنون برای سفرهایشان درخواستی ار دولت نداشته اند و دولت هم نه تنها حمایتی حتی معنوی نکرده، هر جا از دستش بر آمده سعی در سخت کردن و ایجاد مانع داشته است. نمونه ساده اش افزایش کاملا غیرمعقولانه ی عوارض خروج از کشور و افزایش 50 و 100 درصدی ان برای خروج دوم و سوم. یا لغو پروازهای مستقیم به برخی شهرهای توریستی کشورهای همسایه که فقط باعث بار مالی بیشتر و زحمت و دردسر برای هموطنان شده است.
  • حرف ایشان دقیق نیست: در هیچ جای دنیا استانداردی برای حد معمول مسافرت خارجی تعیین نشده و اصولا دولتها دخالتی در زمینه مسافرت شهروندان ندارند. اما برعکس، کم بودن تعداد سفرهای خارجی شهروندان یک کشور، اغلب نشان از فقر مالی-فرهنگی، ناامیدی و فضای بسته سیاسی، امنیتی و یا مقررات دست و پا گیر دولتی است. از آقای سیف انتظار می رود توضیح دهند “حد معمول” چقدر است؟ بر چه مبنایی تعیین شده است؟ و چه کاربردی دارد؟
  • حرف ایشان مربوط نیست: تعیین رفتار مالی، اجتماعی و تفریحی مردم نه تنها به هیچ ارگان دولتیی (و غیر دولتی) ربطی ندارد، بلکه اساسا در حوزه فعالیت های بانک مرکزی یا رئیس آن نیست. وظایف بانک مرکزی در قانون مشخص است و به نظر می رسد دارد به “خوبی” به انجام می رسد. حالا آقای سیف می خواهند با تعیین الگوی مسافرت مردم، آنها را به راه راست هدایت کرده و همانطور که مشکل ارز را حل کردند، در این راه نیز به یاری ملت بشتابند!

اینکه مردم چرا در این حجم به سفرهای خارجی می روند نیاز به بررسی های کارشناسانه دارد که فکر نمی کنم در تخصص و حوزه فعالیت آقای سیف و سازمان متبوع ایشان باشد. ایشان تنها نگرانی شان «ارز» است که آن هم مانند تمام دیگر حوزه ها تنها راه حلی که برایش انتخاب کرده ند «محدودیت و ممنوعیت» است. دست مریزاد! حالا که ارز مسافری را محدود به 500 تا 1000 دلار و آن هم یک بار در سال کرده اید، دیگر چکار به مردمی دارید که با پول خودشان می خواهند سفر بروند! مگر کسی چیزی از شما خواسته است!؟

فکر نمی کنید یکی از دلایل سفرهای خارجی مردم حجم بالای محدودیت های متنوع در کشور است؟ وقتی هرکسی به خودش اجازه می دهد به زندگی خصوصی شهروندان سرک بکشد، بازپرسی کند و اتهام بزند، چرا مردم جایی که آزادی بیشتری دارند را انتخاب نکنند؟ وقتی کیفیت خدمات داخلی با هزینه هایش متناسب نیست، چرا مردم نباید خدمات بهتر را انتخاب کنند؟ وقتی هزینه هتل های تهران و شیراز و مشهد از هزینه هتل های آنتالیا و دبی و باکو بالاتر است، چرا مردم نباید آنها را انتخاب کنند؟ تازه، مگر چندبار می شود شیراز و اصفهان و مشهد رفت!؟ وقتی یک کنسرت ساده مجوز دار، از یک خواننده مجوز دار، بعد از فروش بلیت و برنامه ریزی و مراجعه به سالن، در اخرین لحظه با بهانه های واهی لغو می شود و هیچکس هیچ مسئولیتی قبول نمی کند، چرا مردم نباید مشتاق رفتن به یک کشور همسایه و شرکت در چند کنسرت بی دردسر باشند؟ شما سرتان را زیر برف کرده اید و ریشه مشکلات را نمی بینید! اما میزان دلارها و یوروهایی که باید به مسافران بدهید را خوب می بینید! مگر نگفتید که ارز به اندازه کافی دارید و هیچ مشکلی در تامین ارز نیست؟ پس چرا از سفر رفتن مردم نگرانید؟ مگر این دلارها و یوروها مال همین مردم نیست؟ پس چرا در فروختن آن این همه سختی ایجاد کرده اید؟ چرا فقط در فرودگاه ها ارز مسافری تحویل میدهید؟ آنها که زمینی سفر می کنند چه؟ مگر قیمت دلار را در بودجه سال 97 بین 4000 تا 4100 تومان تعیین و مصوب نکرده اید؟ پس چرا 4200 می فروشید؟ دارید پول خود مردم را مطابق قوانین مصوب خودتان به مردم می فروشید، گران هم می فروشید، منت هم می گذارید!؟

اینها موارد کوچکی است که بنده با آنها برخورد داشته یا به ذهنم رسیده است، شما که به هئیت دولت و سازمان گردشگری دسترسی دارید، از ایشان بخواهید که ریشه یابی کرده و یافته ها و نتایج خودشان را اعلام کنند و اجازه بدهند (و بدهید) مردم از شعور خودشان استفاده کنند و تصمیم بگیرند چه چیزی برایشان بهتر است.