بسمه تعالی،

با توجه به فرکانس وقوع، حجم و تنوع افرادیکه خالصانه و با پشتکار تمام مشغول خدمت به دین و میهن در سنگر شریف اختلاس هستند، بنده چون لیاقت خدمت در این جبهه را نداشته ام، بدینوسیله دین خود را ادا کرده و پیشنهاداتی در زمینه بهبود مدیریت اختلاس به مقامات کشور عزیز و گل و بلبلم ارائه می نمایم، باشد که قدمی هرچند کوچک در راستای سازماندهی این امر خطیر برداشته باشم.

  1. سازمان آمار ریز مشخصات اختلاس ها را به موقع به اطلاع عموم برساند. به این ترتیب اصل شفاف سازی و آزادی گردش اطلاعات رعایت شده و مردم مجبور نیستند اخبار اختلاس ها را از رسانه های معاند دریافت کنند. به علاوه، مختلسین محترم نسل بعد و جوانان مستعد با تجزیه و تحلیل اطلاعات منتشر شده درک بهتری از قواعد و افراد و شبکه های اختلاس پیدا کرده و می توانند آینده درخشانتری را در این زمینه برای خود و دوستانشان رقم بزنند. این امر هم جوانگرایی محسوب شده و هم به عدالت اجتماعی در حوزه اختلاس منجر می شود و ما را به آرمان های انقلاب دست کم در این زمینه ها نزدیک تر می کند.
  2. رئیس جمهور در بودجه سالانه یک سرفصل جدید زیر عنوان “اختلاس” وارد کرده و افراد و سازمان های اختلاس کننده و نحوه تخصیص آنرا تعیین نمایید. این امر چهار مزیت دارد: اول: باعث می شود ملت بفهمند در سال آینده چقدر ته دیگ باقی خواهد ماند و از الان بروند برای خودشان یک فکری بکنند. دوم: هزینه تمام شده اختلاس برای ملت کاهش می یابد، به این صورت که اختلاس گران عزیز مجبور به باند بازی و پنهانکاری و سند سازی نبوده و نیازی نیست در این زمینه هزینه های را به مردم شریف و نجیب تحمیل نمایند. سوم: هزینه های سربار چون کنترل و بازرسی و حسابرسی و بازداشت و بازجویی و دادگاه و زندان و غیره به طور قابل توجهی کاهش می یابد. چهارم: اختلاس‌گران محترم نیاز به فرار یا خارج کردن دارایی های به دست آمده نداشته و آنها را ارزان فروش نمی کنند. به علاوه از خروج ارز هم جلوگیری می شود. توصیه می شود که سازمان برنامه و بودجه و اختلاس از اطلاعات منتشر شده توسط سازمان آمار استفاده بهینه را بنماید.
  3. مجلس از طریق تشکیل کمیسیون اختلاس، لوایح بودجه ارائه شده توسط دولت را بررسی کرده و اطمینان حاصل کند مبلغ اختلاس از کل بودجه کشور بیشتر نشود، چرا که استقراض خارجی برای اختلاس داخلی دارای ریسک بالایی بوده و ممکن است بانک های بی‌بصیرت خارجی حاضر به دادن چنین وام هایی نباشند. به علاوه، کمیسیون تلفیق اختلاس نیز می تواند نحوه توزیع اختلاس در سنوات مختلف را بررسی کرده و مطمئن شود عدالت کافی بین اختلاس‌گران و فامیل و دوستانشان رعایت شده است. توصیه می شود اعضای کمیسیون‌ها در لیست اختلاس بگیران همان سال نباشد تا شائبه تقلب و پارتی بازی وجود نداشته باشد.
  4. شورای نگهبان در زمان بررسی صلاحیت افراد برای انتخابات، میزان اختلاس تصویب شده و تخصیص یافته به هر کاندیدا را در نظر بگیرند و کسانی را تایید کنند که الف: به اندازه کافی اختلاس کرده اند و ب: در آینده نزدیک دوباره نوبتشان نمی شود. این امر برای صرفه جویی در اختلاس نیست، چرا که میزان اختلاس وابسته به حجم بودجه است نه به تعداد اختلاس‌گران. با این حال مزیت این روش در این است که کاندیدای مربوطه در صورت پیروزی اولا فرصت بیشتری برای رسیدگی احتمالی به فعالیت های مورد نیاز کشور دارد و دوما دست کم فرصت بهره برداری و لذت بردن از دارایی های اختلاس کرده را دارد. بالاخره این سرمایه ها نباید راکد بماند و این اختلاس‌گران زحمت کش و خانواده‌های بیگناه شان نیاز به استراحت و تفریح دارند.

با تشکر از همه ارگان ها و سازمان های دلسوز مملکت.

در ایران تنها بخشی که به طور سیستماتیک و درست کار می کند «فساد» است.