وزیر خارجه عزیز (امیرکبیر زمان) فرمودن سیل و آسیب های اون تقصیر تحریم های آمریکا است! کاش ایشون می گفتن که:

  1. آیا دولت ایران یک دونه قاشق به سیل زده ها کمک کرده؟ یا یه پرس غذا؟
  2. آیا بردن پتو و نفت و چادر یا برقرار کردن راه های ارتباطی زمینی و مخابراتی ربطی به تحریم داره؟
  3. آیا بی عملی مطلق کارگزاران در کلیه سطوح حکومت ربطی به تحریم داره؟
  4. آیا صادرات مایحتاج مردم همزمان با این همه گرفتاری، ربطی به تحریم داره؟
  5. آیا ارسال دارو به لبنان و سوریه و یمن و ونزوئلا مشکل تحریم نداره؟
  6. آیا اصولا دولتی در جهان اعلام کمک کرده؟ آیا اصولا کسی به دولت ایران اعتماد داره که کمک ها شو بده دستش؟
  7. حرف شما رو قبول کنیم یا معاون رییس جمهور محبوب رو که فرمودن ما خودمون همه چی داریم و به سمت کسی دست دراز نمی کنیم؟
  8. پولایی که در اتفاقات قبلی به حساب هلال احمر واریز شد، از کجا سر درآورد که انتظار دارین ایرانیای خارج دوباره پول بفرستن به حساب هلال احمر؟ آیا هرگز یک گزارش شفاف منتشر کردین؟ هنوز اختلاس و باندبازی رییس هلال احمر و دوستان در بیمارستان دبی داغه، در جریان که هستین دکتر عزیز.
  9. از کجا معلوم میشه که پولهای کمک به سیل زده ها نمیره کانادا یا سوریه؟
  10. شما که افتخار می کنی که بابت سوریه و لبنان و فلطسین تحت فشاری و ملت رو هم با خودت کشوندی زیر فشار، یه زحمت به خودت بده برو همون کشورها درخواست کمک کن، ببین 1000 تومن کف دستت می زارن؟ دریغ از یک ابراز همدردی.

درسته شما وزیر خارجه ای و مسائل داخلی رو کلا دایورت می کنی، ولی زحمت بکش ملت رو نفهم فرض نکن. اگر نمی تونی کمکی بکنی دیگه با این حرفای تکراری و بی معنی به قول رئیست «زخم نپاش رو نمک مردم».

شاید بد نباشه علاوه بر آمریکا و تحریم به موارد زیر هم به عنوان متهم های ردیف های بعدی یه نیم نگاهی بندازی:

  1. حوزه علمیه: چون بعد از امضای تفاهم‌نامه برای کاهش بلایای طبیعی، در پروژه ها کم کاری کرده و نه باران را کاهش داده اند نه جلوی سیل را گرفته اند.
  2. زنان: چون از وقتی گفتن بی آبی به خاطر کم و بد پوشش بودن آنهاست، حجاب خود را خیلی جدی گرفته و موجب نزول بیش از حد رحمت شده اند. الآن هم هرچی همه می گن بابا بسه یه کم حجابتون رو شل کنین، رضایت نمیدن که نمیدن.

کاش میشد گاهی کمی فکر کرد.